Wydawca treści
Użytkowanie lasu
Podwóz drewna, fot. Monika Krysiak
Zrywka drewna, fot. Krzysztof Paszko
Zrywka drewna, fot. Krzysztof Paszko
Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części na potrzeby przemysłu farmaceutycznego, pozyskanie choinek, eksploatacja kopalin i wiele innych. Leśnicy umożliwiają społeczeństwu korzystanie z darów lasu, ale w sposób zapewniający mu trwałość.
Rozmiar pozyskania drewna określony jest w planie urządzenia lasu, który sporządzany jest dla każdego nadleśnictwa na 10 lat. Zapewnia on pozyskiwanie drewna w granicach nie tylko nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, lecz także systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, tzw. zapas na pniu. Krótko mówiąc, leśnicy prowadzą w lasach gospodarkę w sposób zapewniający ich trwałość i możliwość biologicznego odtwarzania.
O wielkości pozyskania drewna decyduje tzw. etat cięć określony w każdym planie urządzenia lasu. Jest to ilość drewna możliwa do wycięcia w określonych drzewostanach na określonej powierzchni w okresie 10 lat, które obejmuje plan. Dzięki temu, że etat jest niższy niż przyrost drewna w tym samym okresie, następuje stały wzrost zapasu „drewna na pniu" (w Polsce pozyskuje się ok. 55 proc. przyrostu). Ocenia się, że zasobność polskich lasów wynosi obecnie ponad 2,049 mld m sześć. drewna.
Pozyskane drewno pochodzi z:
- cięć rębnych – usuwania z lasu drzewostanów „dojrzałych"; ich podstawowym celem jest przebudowa i odtworzenie drzewostanów;
- cięć pielęgnacyjnych (czyszczeń i trzebieży) – usuwania z lasu części drzew uznanych za niepożądane i szkodliwe dla pozostałych drzew i wartościowych elementów drzewostanu;
- cięć niezaplanowanych – są one konsekwencją wystąpienia klęsk żywiołowych w lasach.
Przeczytaj więcej na www.lasy.gov.pl.
Nadleśnictwo Krasnystaw prowadzi gospodarkę leśną na powierzchni ponad 14 tys. ha i pozyskuje rocznie ok. 90 tys. m sześc. drewna.
Rozmiar pozyskania wynika ze stosowania cięć pielęgnacyjnych (w drzewostanach młodszych), cięć rębnych (w drzewostanach dojrzałych do wyrębu) oraz cięć przygodnych będących następstwem nieprzewidzianych sytuacji (np. klęski żywiołowej). W cięciach przedrębnych w 2019 r. w Nadleśnictwie Krasnystaw pozyskano 42 tys. m sześc. grubizny, w cięciach rębnych – ok 28 tys. m sześc., a w przygodnych – niecałe 7 tys. m sześc. Większość pozyskania stanowi drewno drzew iglastych, głównie sosna. Z gatunków liściastych pozyskuje się głównie takie gatunki, jak dąb, buk, jesion, brzoza, klon, olsza i grab.
Drewno pozyskane na terenie Nadleśnictwa Krasnystaw trafia głównie do przedsiębiorstw zajmujących się dalszym przerobem tego surowca: tartaków, zakładów przemysłu celulozowo-papierniczego, fabryk mebli oraz mniejszych zakłady stolarskich. Ponadto drewno opałowe kupowane jest przez nabywców indywidualnych na potrzeby gospodarstw domowych, a także trafia do elektrowni, w których wykorzystuje się je jako odnawialne źródło do produkcji energii elektrycznej.
Zapoznaj się z ofertą sprzedaży drewna Nadleśnictwa Krasnystaw.
Najnowsze aktualności
Nowy rezerwat przyrody w Nadleśnictwie Krasnystaw!
Nowy rezerwat przyrody w Nadleśnictwie Krasnystaw!
Grupa kurhanów w obrazie LIDAR
Fot.: Dariusz Kapuśniak
Fot.: Dariusz Kapuśniak
Z radością informujemy, że w Nadleśnictwie Krasnystaw powstał nowy rezerwat przyrody ,,Kurhany Namule’’. Jest to wyjątkowe miejsce, które powstało z okazji jubileuszu 100-lecia Lasów Państwowych, w ramach projektu #100rezerwatówna100lecielasówpaństwowych.
Rezerwat położony jest na terenie gminy Krasnystaw niedaleko miejscowości Białka w granicach Grabowiecko-Strzeleckiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, chroni niezwykle cenne przyrodniczo i historycznie tereny, gdzie znajdują się unikalne kurhany - świadectwo bogatej historii tych ziem.
Kurhany to kopce ziemne ukryte wśród drzew, stanowią ślad bytowania dawnych społeczności. Często znajdowano w nich przedmioty codziennego użytku, broń, ozdoby czy ceramikę, które składano jako dary przy pochówku-wierząc, że będą one potrzebne w życiu pozagrobowym.
Cmentarzysko zostało odkryte w 1981 roku podczas badań powierzchniowych Archeologicznego Zdjęcia Polski. Na podstawie znalezionych materiałów ustalono chronologię tego stanowiska na okres wczesnego średniowiecza. Obszar rezerwatu wynosi 1,51 ha, zawiera na swojej powierzchni około pięćdziesiąt kopców ziemnych o owalnym kształcie, a jego celem jest zachowanie stanowiska archeologicznego do badań historyków i archeologów. Dzięki tej inicjatywie zapewniamy ochronę naturalnego dziedzictwa dla przyszłych pokoleń.
Powoływanie rezerwatu to wieloetapowy proces, który wymaga współpracy wielu instytucji, czasu oraz gruntownej analizy. Każdy nowy rezerwat to rezultat długiej pracy leśników, przyrodników, a także samorządowców.
