Wydawca treści
Skierbieszowski Park krajobrazowy
Parki krajobrazowe tworzy się na terenach o wyjątkowych walorach przyrodniczych i estetyczno-krajobrazowych. Mamy ich w Polsce 125. Zajmują 2,5 mln ha, z czego blisko 1,3 mln ha to lasy.
"Skierbieszowski Park Krajobrazowy – utworzony w 1995 roku Rozporządzeniem Nr 29 Wojewody Lubelskiego z dnia 2005 roku (Dz.Urz. Woj.Lub. Nr 182, poz.3154). Obejmuje swym zasięgiem cała gminę Skierbieszów oraz częściowo gminy Kraśniczyn, Stary Zamość, Izbicę, Sitno, Grabowiec, Miączyn i Krasnystaw."
Skierbieszowski Park Krajobrazowy został utworzony celem ochrony jednego z najciekawszych pod względem krajobrazowym subregionów wschodniej Polski – Wierzchowiny Grabowieckiej znanej również pod nazwą Działów Grabowieckich. Cechą charakterystyczną lasów tego regionu jest duży udział buka oraz skupisko chronionych i rzadkich gatunków roślin tj. m.in.: pszeniec różowy, goździk kartuzek, pluskwica europejska. W obszarze Parku znajdują się dwa rezerwaty: „Broczówka" i „Głęboka Dolina". Inną cechą charakterystyczną krajobrazu jest duży udział muraw kserotermicznych związanych z pokrywą lessową, urozmaiconą rzeźbą terenu i specyficznymi cechami klimatu.
Najnowsze aktualności
Nowy rezerwat przyrody w Nadleśnictwie Krasnystaw!
Nowy rezerwat przyrody w Nadleśnictwie Krasnystaw!
Grupa kurhanów w obrazie LIDAR
Fot.: Dariusz Kapuśniak
Fot.: Dariusz Kapuśniak
Z radością informujemy, że w Nadleśnictwie Krasnystaw powstał nowy rezerwat przyrody ,,Kurhany Namule’’. Jest to wyjątkowe miejsce, które powstało z okazji jubileuszu 100-lecia Lasów Państwowych, w ramach projektu #100rezerwatówna100lecielasówpaństwowych.
Rezerwat położony jest na terenie gminy Krasnystaw niedaleko miejscowości Białka w granicach Grabowiecko-Strzeleckiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, chroni niezwykle cenne przyrodniczo i historycznie tereny, gdzie znajdują się unikalne kurhany - świadectwo bogatej historii tych ziem.
Kurhany to kopce ziemne ukryte wśród drzew, stanowią ślad bytowania dawnych społeczności. Często znajdowano w nich przedmioty codziennego użytku, broń, ozdoby czy ceramikę, które składano jako dary przy pochówku-wierząc, że będą one potrzebne w życiu pozagrobowym.
Cmentarzysko zostało odkryte w 1981 roku podczas badań powierzchniowych Archeologicznego Zdjęcia Polski. Na podstawie znalezionych materiałów ustalono chronologię tego stanowiska na okres wczesnego średniowiecza. Obszar rezerwatu wynosi 1,51 ha, zawiera na swojej powierzchni około pięćdziesiąt kopców ziemnych o owalnym kształcie, a jego celem jest zachowanie stanowiska archeologicznego do badań historyków i archeologów. Dzięki tej inicjatywie zapewniamy ochronę naturalnego dziedzictwa dla przyszłych pokoleń.
Powoływanie rezerwatu to wieloetapowy proces, który wymaga współpracy wielu instytucji, czasu oraz gruntownej analizy. Każdy nowy rezerwat to rezultat długiej pracy leśników, przyrodników, a także samorządowców.
