Asset Publisher Asset Publisher

Historia

Nadleśnictwo Krasnystaw zostało powołane Zarządzeniem nr 6 Dyrektora Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w Lublinie z dnia 27 listopada 1972 roku.

W okresie przedrozbiorowym lasy dzisiejszego Nadleśnictwa Krasnystaw w przeważającej części stanowiły lasy majątkowe rodów szlacheckich. Znaczna część lasów – około 4000 ha stanowiły dobra narodowe i koronne .
 
Po upadku Powstania Listopadowego lasy dzieliły się na ( wg Aleksandra Połujańskiego 1854 rok – najstarsze dane ) :
 
- rządowe - Straż Łopiennik z czterema obrębami
 ( 2090ha ) : Łosienne , Jeżyniec , Niemienice , Siennica Królewska.
- lasy miejskie ( 520ha) : Borek , Lipina
- lasy donacyjne ( 1680ha) : Namule , Mądre
- lasy prywatne :
 a) Ordynacja Zamojska - P. Dolina , Zabytów ,
     Sulmice , Dulnik
 b) Majątek hrabiego Jana Poletyłły: Siennica Różana , 
     Bończa ,Kraśniczyn
 c) Mniejsze majątki : Udrycze , Żulin , Borowica ,
     Krzywe , Krupe , Skierbieszów , Surhów
 
W 1835 roku lasy rządowe uległy zmniejszeniu na skutek dalszych rozdań z mocy ukazu carskiego „ za współdziałanie w ostatecznym poskromieniu powstania i uspokojeniu Królestwa Polskiego" – donacje: Białka, Siennica Królewska, Krasnystaw, Łopiennik.
  
W 1920 roku po raz pierwszy utworzono Nadleśnictwo Krasnystaw z siedzibą w Łopienniku. W jego skład weszły byłe lasy rządowe ( Niemienice, Łosienne ) oraz donacyjne ( Namule, Mądre, Łopiennik, Siennica Królewska ). Pozostałe kompleksy dzisiejszego nadleśnictwa pozostawały w rękach prywatnych .
 
W okresie powojennym na mocy okólnika Dyrekcji Lasów Państwowych z 28.08.1944 r , lasy dzisiejszego Nadleśnictwa Krasnystaw weszły w skład nowo utworzonych nadleśnictw :
     - Krasnystaw ( Łosienne, Namule, Niemienice , Siennica )
     - Orłów (Orłów, Bończa, Kraśniczyn, Stryjów, Sulmice )
     - Rejowiec ( Rejowiec + Góry i Wierzchowiny )
     - Zamość ( Łaziska , P. Dolina + Łabunie, Komarów, Mokre )
 
W okresie 1944 – 1952 zmieniono nazwę Nadleśnictwa Krasnystaw na Łopiennik ( 1947 ), w 1948 roku do Nadleśnictwa Rejowiec przekazano leśnictwa: Żulin , Siennica Królewska i Pawłów, a do Nadleśnictwa Krzczonów leśnictwo Pilaszkowice. Jednocześnie ze zlikwidowanego Nadleśnictwa Łęczna przyjęto leśnictwo Milejów oraz w 1951 roku lasy samorządowe miasta Krasnystaw (Borek , Lipina ).
 
Zarządzeniem Nr 59 Naczelnego Dyrektora Lasów Państwowych z dnia 14 listopada 1972 r. zlikwidowano z dniem 1 stycznia 1973 r. Nadleśnictwa: Łopiennik, Zawadówka, Zamość. Zarządzeniem Nr 6 z dnia 27 listopada 1972 roku powołano z dniem 1 stycznia 1973 roku Nadleśnictwo Krasnystaw z tymczasową siedzibą w Zamościu. Nową siedzibę w Krasnymstawie oddano do użytku 1 marca 1977 roku.
 

Asset Publisher Asset Publisher

Back

Drewno z lubelskich lasów szczególnie cenione przez lokalnych przedsiębiorców

Drewno z lubelskich lasów szczególnie cenione przez lokalnych przedsiębiorców

Z najwyższą w historii ceną średnią za metr sześcienny oferowanego surowca zakończono jubileuszową piętnastą edycję Submisji Drewna Cennego „Lubelska Jesień 2024”.

Rekordowa cena wyniosła przeszło 5 163 zł i była o 436 złotych wyższa od dotychczasowej najwyższej średniej, którą lubelskim leśnikom udało się osiągnąć przed rokiem. Rozstrzygnięcie wydarzenia miało miejsce tradycyjnie przy Centrum Edukacyjno-Submisyjnym Nadleśnictwa Krasnystaw, gdzie od 12 do 18 listopada zainteresowani zakupem nabywcy mogli dokonywać oględzin wyeksponowanych kłód drewna. Najwyższą osiągniętą ceną za metr sześcienny było 10 906 złotych zaoferowane za kłodę dębową z Nadleśnictwa Chełm o łącznej miąższości 1,45 m3.

W tym roku do sprzedaży zaoferowano masę ponad 671 metrów sześciennych surowca dębowego o ponad przeciętnych cechach użytkowych. Zapotrzebowanie zainteresowanych zakupem niemal czterokrotnie przewyższało podaż dostępnego drewna. Obłożenia, z uwagi na zbyt niską zaproponowaną cenę, nie znalazły jedynie 2 losy o miąższości 1,58 metrów sześciennych.

Ostatecznie przeznaczone do sprzedaży drewno dębowe zakupiło 5 z 6 firm spełniających wszystkie wymagania ofertowe. Największych zakupów dokonali nasi lokalni przedsiębiorcy. Aż 398,68 metrów sześciennych submisyjnego surowca trafi do Lubelskiego Forniru sp. z o. o., ponad 128 metrów sześciennych zakupiła firma Wlaź sp. z o. o., a przeszło 56 metrów sześciennych udało się nabyć Firmie Teleyko.

Cieszymy się, że wysokiej jakości drewno dębowe znalazło w tym roku tak duże uznanie w oczach polskich przedsiębiorców, czego odzwierciedleniem są wyniki jubileuszowej 15. edycji submisji organizowanej przez naszą dyrekcję – zaznacza zastępca dyrektor RDLP w Lublinie ds. ekonomicznych Robert Mąka, który podkreśla, że „Lubelska Jesień” stanowi potwierdzenie prowadzenia w naszych lasach zrównoważonej i przemyślanej gospodarki leśnej. –Surowiec pozyskany na to wydarzenie pochodzi z cięć przewidzianych w danym roku w obowiązujących planach urządzenia lasu. Submisyjne dęby, podobnie jak całość drewna pozyskiwanego w lasach lubelskiej dyrekcji, są objęte międzynarodowym certyfikatem PEFC potwierdzającym przestrzeganie zasad zrównoważonego rozwoju, zachowania trwałości lasów i ochrony przyrody.

Warto wspomnieć, że tego typu wydarzenia nazywane submisjami, podczas których nabywcy mogą zakupić egzemplarze drewna unikatowego pod względem jakości i wymiarów są organizowane w wielu krajach europejskich takich jak m.in.: Niemcy, Austria, Francja, Szwajcaria, Czechy, Słowacja, Słowenia, Belgia czy też Węgry.

Podobne przedsięwzięcia mają już swoją renomę na rynku europejskim, od którego poziomem nie odbiegają również organizowane przez wybrane regionalne dyrekcje Lasów Państwowych submisje, w tym lubelska. Warto zauważyć, że w poprzednich latach oferowany przez nas surowiec drzewny cieszył się także uznaniem zagranicznych kontrahentów – dodaje naczelnik Wydziału Gospodarki Drewnem  Justyna Janeczek-Baran. –Tak naprawdę większość osób nabywa na co dzień różnego rodzaju przedmioty wykonane z drewna sprzedawanego w drodze submisji. Z odpowiednio wyselekcjonowanego surowca o wyjątkowych parametrach technicznych i estetycznych powstają: okleina i fornir, meble, schody, elementy budowlane, a nawet instrumenty muzyczne.