Wydawca treści
Biwakowanie
Czy mogę rozpalić ognisko w lesie, czy mogę zebrać leżący w lesie chrust, czy mogę rozbić w lesie namiot - odpowiedzi na te i inne pytania.
Czy mogę rozpalić ognisko w lesie?
Zgodnie z artykułem 30 Ustawy o lasach na terenach leśnych, śródleśnych oraz w odległości do 100 metrów od granicy lasu nie wolno rozniecać ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego. Stałe miejsca, gdzie wolno rozpalać ogniska wyznacza nadleśniczy poprzez „techniczne zagospodarowanie lasu w celach turystyczno-wypoczynkowych": np. przy miejscach biwakowania, obiektach turystycznych i edukacyjnych, stanicach turystycznych i harcerskich. Stałe miejsca są naniesione na mapy, którymi posługują się osoby monitorujące zagrożenie pożarowe lasu.
Nadleśniczy może wydać także czasowe, pisemne pozwolenie na rozpalenie ogniska. Określa wtedy dokładne miejsce rozpalenia ogniska, sposób jego zabezpieczenia i osobę odpowiedzialną. Nie można zatem samowolnie rozpalać ogniska w lesie i jego pobliżu, np. nad jeziorem czy rzeką.
Jak znaleźć miejsce na ognisko?
Aby znaleźć miejsce na ognisko, najlepiej skorzystać z bazy turystycznej przygotowanej przez każde nadleśnictwo. Informacje o bazie i miejscach wyznaczonych na rozpalanie ognisk można zdobyć korzystając ze strony internetowej nadleśnictwa lub po prostu kontaktując się telefonicznie lub osobiście z pracownikami nadleśnictwa.
To najlepszy sposób na bezpieczne i zgodne z prawem zorganizowanie ogniska. Naturalnie można korzystać także z oferty ośrodków wypoczynkowych i kwater agroturystycznych, które mają już wyznaczone stałe miejsca palenia ognisk na terenach leśnych.
Jak zabezpieczyć ognisko?
Sposób zabezpieczenia ogniska określa nadleśniczy, wydając pisemną zgodę na jego rozpalenie. Najczęściej polega to na usunięciu ściółki leśnej i na odsłonięciu pasa gleby mineralnej wokół ogniska. Można dodatkowo obłożyć ognisko kamieniami, co zapobiega rozsunięciu się palonego materiału. Nie można go rozpalać bliżej niż 6 metrów od stojących drzew, a wysokość płomienia nie może przekraczać 2 metrów. Przy ognisku należy mieć sprzęt do natychmiastowego ugaszenia ognia oraz sprawny środek łączności. Po wypaleniu się ogniska należy je dokładnie zalać wodą i zasypać piaskiem oraz sprawdzić czy nie ma nadal tlących się głowni.
Czy mogę zebrać na ognisko leżący w lesie chrust?
Każde drewno pochodzące z lasu podlega ewidencji i zasadom sprzedaży ustalonym w nadleśnictwie zarządzeniem nadleśniczego. Nie można samodzielnie zbierać chrustu czy gałęzi na ognisko. Jest to wykroczenie. Nie warto narażać się na kłopoty. Należy zwrócić się do właściwego terytorialnie leśniczego, który ustali zasady zaopatrzenia się w drewno niezbędne do przygotowania ogniska.
Czy mogę rozbić w lesie namiot?
Biwakowanie w lesie jest możliwe w miejscach wyznaczonych, a poza nimi jest prawnie zabronione. Rozbicie namiotu bez zezwolenia naraża nas na wiele niebezpieczeństw oraz na karę przewidzianą w kodeksie wykroczeń. Aby rozbić namiot w lesie należy skorzystać z bazy turystycznej, a informacje na jej temat znajdziecie w każdym nadleśnictwie. Warto także zaplanować sobie biwak wcześniej korzystając z portalu stworzonego dla turystów przez leśników: www.czaswlas.pl. Oprócz informacji na temat ognisk znajdziecie tam wszystko, czego potrzebuje w praktyce leśny turysta. Klikajcie po wiedzę!
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Lasy nadleśnictwa
Lasy nadleśnictwa
Leśnictwo Orłów, fot. Wiesław Lipiec
Leśnictwo Pańska Dolina, fot. Monika Krysiak
Leśnictwo Gorzków, fot. Wiesław Lipiec
Leśnictwo Łosienne, fot. Wiesław Lipiec
Leśnictwo Bończa, fot. Wiesław Lipiec
Łan zawilców, fot. Monika Krysiak
Leśnictwo Pańska Dolina, fot. Monika Krysiak
Leśnictwo Bończa, fot. Monika Krysiak
Leśnictwo Pańska Dolina, fot. Monika Krysiak
Leśnictwo Pańska Dolina, fot. Monika Krysiak
Pod zarządem Nadleśnictwa Krasnystaw znajduje się ponad 14 tys. ha lasów. Lasy z racji położenia w terenach wyżynnych cechują się dużym zróżnicowaniem zwłaszcza pod względem walorów przyrodniczych i krajobrazowych.
W sposób zdecydowany w nadleśnictwie dominuje siedlisko lasu wyżynnego-ponad 78%.
Teren nadleśnictwa pocięty jest licznymi wąwozami i jarami z wartościowymi drzewostanami z dużym udziałem sosny, dęba i buka oraz graba, brzozy, modrzewia i wielu innych gatunków drzew. Występują również zbiorowiska gatunków kserotermicznych (na przykład rezerwat „Broczówka") i łąkowych, a ponadto wiele chronionych i rzadkich gatunków roślin. Do najbardziej wartościowych obiektów przyrodniczych należą trzy rezerwaty: „Wodny Dół", „Głęboka Dolina" i wspomniana wyżej „Broczówka".
Według regionalizacji fizyczno-geograficznej obszar nadleśnictwa Krasnystaw znajduje się w zasięgu czterech makroregionów: Wyżyny Lubelskiej, Roztocza, Polesia Wołyńskiego i Wyżyny Wołyńskiej. W granicach makroregionów wyróżnia się mezoregiony takie jak: Wyniosłość Giełczewską, Działy Grabowieckie, Kotlina Zamojska, Roztocze Zachodnie, Obniżenie Dorohuckie, Pagóry Chełmskie, Kotlina Hrubieszowska. Charakter rzeźby terenu jest tu dość zróżnicowany o czym świadczą odmienne uwarunkowania budowy geologicznej w różnych częściach obszaru.
Obszary Wyniosłości Giełczewskiej charakteryzują się urozmaiconą rzeźbą i obfitują w typowe dla pokrywy lessowej formy ukształtowania powierzchni. Są to znajdujące się w różnych stadiach jary i wąwozy. Działy Grabowieckie to drugi mezoregion, gdzie występuje największa liczba lasów nadleśnictwa Krasnystaw. To teren z głębokimi jarami i dolinami. Główne rzeki to dopływy Wieprza- Wolica i Wojsławka. Na Działach położony jest Skierbieszowski Park Krajobrazowy. Kotlina Zamojska stanowi region, który jest padołem (rozległym obniżeniem). Gleby regionu bardzo zróżnicowane, teren rolniczy o niewielkim zalesieniu. Roztocze Zachodnie zbudowane ze skał górnokredowych, szczególnie z opoki. Wzniesienia pokryte są lessem i porozcinane wąwozami. Obniżenie Dorohuckie obejmuje swym zasięgiem części gmin: Rejowiec Fabryczny, Siedliszcze, Trwawniki, Krasnystaw, Łopiennik Górny, Milejów, Puchaczów i Cyców. Pagóry Chełmskie to region skrajny pod względem rozbicia. Kotlina Hrubieszowska, której charakterystyczną cechą są płaskie, bezodpływowe zagłębienia orak brak młodych rozcięć erozyjnych.
Tereny nadleśnictwa charakteryzuje duże zróżnicowanie gleb. Spotykamy tu zasobne gleby płowe, brunatne, rędziny jak i uboższe gleby rdzawe.
Szata roślinna ekosystemu leśnego to nie tylko drzewa. Krzewy i rośliny runa to ważne jego elementy składowe. Spośród nich na naszym terenie występuje wiele gatunków roślin podlegających ochronie gatunkowej. Najciekawsze to obuwik pospolity, cieszynianka wiosenna, podkolan biały, listera jajowata, lilia złotogłów, zawilec wielkokwiatowy, buławnik wielkokwiatowy. Chronione są także najokazalsze egzemplarze drzew w ramach pomników przyrody.
Osobliwość przyrodnicza - cieszynianka wiosenna, fot. Monika Krysiak
Obuwik pospolity, fot. Monika Krysiak
Świat zwierzęcy lasów jest równie bogaty, jak roślinny. Gromada ssaków reprezentowana jest przez podstawowe gatunki tj.: łosia, jelenia, sarnę, dzika, zająca, lisa, borsuka, kunę. Ze zwierząt chronionych odnotowano występowanie bobra. Ptaki reprezentowane są przez wiele gatunków rzadkich i zagrożonych między innymi: orlika krzykliwego, bociana czarnego.
Z gromady gadów występują u nas jaszczurki, padalce i zaskrońce. Z płazów występują między innymi: rzekotki, ropuchy, traszki i kumaki nizinne.